२१७ चिल्ाभिनयः २६. ८३-९३

अपवारितकं चापि जनान्तिकमथापि च ।
"दूरस्थाभाषणं यत्‌ स्यादशरीर निवेदनम्‌ ॥८३॥
परोक्षान्तरितं वाक्यमाकारावचनं तु तत्‌ ।
तच्रोत्तरङृतेवीक्यैः संलापं संप्रयोजयेत्‌ ॥८४॥
नानाकारणसंयुक्तैः काञ्यभावसमुत्थितेः ।

* 'अतिहषमदोन्माद्रागद्धेषभयार्दितः ॥८५॥

# विसमयक्रोधदुःखार्तिवरादेकोऽपि भाषते ।
हृदयस्थ वचो यत्तु तद्‌ात्मगतमिष्यते ॥८६॥
सवितकं च तचोज्यं प्रायशो नाटकादिषुः ।
निगूढभावसंयुक्तमपवारितकं स्मृतम्‌ ॥८७॥
कायैवशाद्‌श्रवणं पाद्वैगतै्ज्ञनान्तिकं तत्‌ स्यात्‌ ।
हृदयस्थ .सवितकं भावस्थ श्चात्मगतमेव ॥८८॥
“यानि गुह्यार्थयुक्तानि वचनानीह नारके ।
"कणं निवेद्यमेवमेवमिलयभिधाय च ।<९॥
पूर्वव्रत्तं तु यत्कार्यं भूयः कथ्यं तु कारणात्‌ ।
कणैप्रदेशे "तद्वाच्यं मा गात्तत्पुनखुकतताम्‌ ॥९०॥
अव्यभिचारेण "पटेदाकाशाजनान्तिकात्मगत-[पाल्यान्‌ ] ° ।
प्रयक्षपसोक्षकृतानात्मसमुत्थान्‌ परस्थांश्च'° ॥९१॥
दस्तमन्तरितं छृत्वा त्रिपताक भयोक्तुभिः ।
जनान्तिकं प्रयोक्तव्यमपवारितिकं तथा ॥९२॥
संश्रभोत्पातरोपषेषु रोकावेगकृतेषु च ।
यानि वाक्यानि उच्यन्ते ` पुनस्तानि तेष्विह ॥९२॥

83-93 (€. 79-88 ; 8.८26४. 86-94, 711). 7 €. दृवस्थमाषणं. 2 8.6,
००. 85७-862 ; ऽ ६.2४. 890-908. 3 ल. ०. पऽ पल.
4 8. इति {णः यानि. 5 8. गूढार्थ०. 6 8. जनान्तिकानि कण तु तानि योज्यानि
योक्कतिः. 7 ¢. यद्वाक्यमगात्‌. 8 ©. पदेराकाश०. 9 8, श्रात्मगतपाव्यम्‌.
©. ग्वाक्येः. 10 8, परकृतांश्च. 11 ६, पुनरुक्तं न तेष्विह.

२८