२०. २२१-२३१ नास्यराखरम्‌ १९०

| चिन्तानिःश्वासखेदैश्च हद्‌ाहाभिनयेन च ।
| सखीनां संध्रलापेश्च आत्मावस्थावखोकनैः ॥२२१॥
| | ग्लानिदेन्याश्रुपातैश्च रोषस्यागमनेन च ।
। निभ॑षणाङ्गी विस्रजा दुःखेन रुदितेन च ॥२२२॥
| | खण्डिता विप्र्धा वा कलहान्तरितापि वा |
| तथा ्रोषितकान्ता च भावैरेवं प्रयोजयेत्‌ ॥२२३॥
| , विचिलोज्ञ्वल्वेषा च प्रमोदोदयोतितानना ।
उदीणैशोभातिशया कार्या स्वाघीनभतं का ॥२२४॥
वेदयायाः कुलजाया वा प्रेष्याया वाथवा नृपैः ।
| | एभिर्मावविशेषेस्तु कतंव्यमभिखारणम्‌ ॥२२५॥
समद्‌ स॒दुचेष्टा च तथा परिजनाच्रता ।
| (3 नानाभरणचिचाङ्गी गच्छेद्धेदयाङ्गना शनैः ॥२२६॥
५ संखीना स्तवेषुगावेषु चस्ता “विभरेक्ितानना ।
| अवगुण्ठनसंवीता गच्छेच्च कुखजाङ्गना ॥२२७॥
। मदस्खलितसंखापा विश्रमोत्फुहखोचना ।
"आविद्धगतिसंचारा -गच्छेतपरे्या समुद्धतम्‌ ॥२२८॥
~ *स्याद्यं शायितो व्यक्तं पशयेत्सुष्तं परियं यद्‌ ।
|) “अनेन तूपचारेण तस्य कुर्यात्‌ प्रबोधनम्‌ ॥२२९॥
} अलंकारेण कुलजा वेश्या गन्धैस्तु शीतः ।
प्रेष्या तु वखरव्यजनेर्वोधयेच्छयितं प्रियम्‌ ॥२३०॥
'कुखाङ्गनावेदयादीनां प्रोक्तः" कामाश्रयो विधिः।
सर्वावस्थाुभाव्यं तु यस्माद्धवति नाटकम्‌ ॥२२१॥

221-231 ((. शा. 120-125 ; (शता. 214-224 ; 3, 222-
232). 7 ९. समागदितसच्रारा. 2 ६. विप्रेक्तितानना, 8. विनमितानना.

| । | 3 ६. स्यादयं शषितो ( = शयितो ), 8. गत्वा सा चेदा तत. 4 ६. प्रिया यथोत्था-
| | पयति तथा वच्याम्यहं पुनः 5 3. कुर्वीत प्रतिबोधनम्‌. 6 8. कुलाङ्गनान्यमेवायं.

7 8. नोक्तः.