१७द्‌ सामान्याभिनयः २४. २३-४४

'स्थिरसश्चारिणी दष ति्गोचषभाश्चिता ।
स्ितपूरवै' तथा वाचो विलास इति कीर्तितः ॥३३॥
अभ्यासात्‌ करणानां तु श्िष्त्वं यत्र जायते ।
महत्स्वपि विकारेषु तन्माधुयै मिति स्मरतम्‌ ॥३७॥
धर्मौर्थकामसंयुक्ताच्छुभाश्युभखमुत्थितात्‌ ।
व्यवसखायादचलनं स्थैर्य मिलयभिधीयते ॥३५॥

यस्य प्रभावादाकारा श्येषदहषेभयादिषु ।

भावेषु "नोपलभ्यन्ते गाम्मीर्थैमिति शंसितम्‌ ॥३६॥
अवुद्धिपू्वैकं यत्तु “खुकुमार स्वभावजम्‌ ।
दङ्गाराकारचेष््वं रुकितं तत्‌ प्रकीर्तितम्‌ ॥६७॥
दानमभ्युपपत्तिश्च तथा च भ्रियभाषणम्‌ ।

स्वजने वा परे वापि तदौदार्यमिति स्तम्‌ ॥३८॥
अधिक्चेपावमानादेः प्रयुक्तस्य परेण यत्‌।
प्राणादययेऽप्यसहनं तत्तेजः; समुद्‌ाहतम्‌ ॥३९॥
सत्वजोऽभिनयः पूवै मया प्रोक्तो द्विजोत्तमाः ।
शारीरं चाप्यभिनयं व्याख्यास्याम्यनुपूर्वैशाः ॥४०॥
पडात्मकस्तु शारीरो वाक्यं सचाङ्करस्तथा ।
शाखा नास्यायितं रेव निचरुल्य्कर एव च ॥४१॥
नानारसार्थयुक्तेवरैत्तनिवद्धैः "पदैः स चूरण॑ङतैः ।
'्राङतसंस्छृतपायोे वाक्याभिनयो वुधैज्ञेयः ॥४२॥
वाक्याथ वाक्यं वा सचवाङ्खैः सूच्यते यदा पूर्वम्‌ ।
पश्चाद्धाक्याभिनयः सा सूचा सूरिभिज्ञेया ॥४३॥
"हृदयस्थो निवैचनेरङ्गाभिनयः कृतो निपुणसाष्यः।
"'खुचेवोत्पत्तिरृतो विज्ञेयस्त्वङ्कराभिनयः ॥७७॥

33-44 ((.33-44 ; 2. +. 35-46). " 8. धीर ०. 2 ¢. स्छृत०. 3 ए.
हषकोध०. 4 8. नोपलच्यन्ते. 5 8. निर्विकार. 6 8. कृतः सचूरपदेः, (^. सचृणा़तैः.
7 ल. णपाव्यो. 8 8. सूचेयभिसंक्ञिता सा तु. 9 8. हृदयस्थो 1० 8. सूचेवौतपत्ति-.