२२. ४२-५२ नास्यशाख्म्‌ ९४९८

अहमप्युल्थास्यामि स्वं तावददोयात्मनः राक्तिम्‌ ।
इति सङ्गषसमाश्रयमुत्थितमुत्था पको ज्ञेयः ॥४२॥
उत्थानसमारन्धानर्थाचुत्खृञ्य योऽर्थयोगवहात्‌ ।
अन्यानर्थान्‌ भजते स चापि परिवतंको क्ञेयः' ॥७३॥
साधषेजो निराधषेजो वापि *बिविधवचनसंयुक्तः ।
साधिक्षेपाङापो ज्ञेयः संखापकः सोऽपि° ॥४४॥
“मिचार्थकायैयुक्ल्या दैववश्चाद्‌ात्मदोषयोगाद्धा ।
संघातभेदजननस्तज्जञैः संघातको ज्ञेयः ॥४५॥
इत्यष्टाधे विकट्पा वृत्तिरियं साती मयाऽभिदहिता ।
कौरिक्यास्त्विह लक्षणमतः परं संप्रवक्ष्यामि ॥४६॥

या इलक्ष्णनेपथ्यविश्ेषचिन्ना

खीसंयुता या बहुचृत्तगीता ।
कामोपभोगप्रभवोपचारा
तां कौशिकीं छृत्तिमुद्‌ाहरन्ति ॥७७॥

नम च नर्मस्पुर्जो नर्मस्फोटोऽथ न्मग्ेश्च ।
कौरिक्याश्चत्वारो मेदा ह्येते समाख्याताः ॥४८॥
आस्थापितशृङ्गारं विद्ुद्धकरणं निवृत्तवीररसम्‌ ।
हास्यप्रवचनबहुरं नर ्िविधं विजानीयात्‌ ॥४९॥
°र्षाक्रोघप्रायं सोपालम्भवचनानुविद्धं च ।
आर्मोपक्चेपकृतं सविप्रखम्भं स्मृतं न्म ॥५०॥
नवसङ्गमखम्भोगो रतिखम्रुदयवाक्यवेषसंयुक्तेः ।
ज्ञेयो नर्मस्फजें ्यवसानभयात्मकश्चैव ॥५९॥
विविधानां भावानां खवैरवेभूषितो बहुविशेषः।
असखमग्राक्चि्षरसो नर्मस्फोटस्तु विज्ञेयः ॥५२॥

42-52 ( (~. 42-52 ; 3.52. 45-6० ) ॥ ३. ०५५5 ३ त्छ्ण्ल. 2 3.
रागवचन०. 3 8. ४५५5 3 ००४८1९६. 4 ¢, मितार्थवाक्य०, 8. मन्त्ार्थव।क्यशक्या.
8471. मन्तार्थकायै. 5 ¢. ईष्योकोधग्रयासोप०. 6 ¢. ०भयानकशरैष.