६१ छन्दोविचितिः १६. ७२-७

एषा कान्ता बजति ग्टचितं वेपमाना
"गुस्मैदछन्न' "वनमुरुनगैः संप्रविद्धम्‌ ।

हा हा कष्ट किमिदमिति नो वेद्धि मूढो
व्यक्तं “करोधाच्छरभललितं कतुंकामा ॥७२॥

आदौ षट्‌ दशमं चैव खुघूनि स्युखयोदशा ।
"यत्नातिराक्षरे पादे ज्ञेया नान्दीमुखी तु सा ॥७२॥
यथा-न खलं तव कद्‌ाचिक्रोधताश्रायताक्षं
श॒कुटिवलितभङ्गं दपूव मयास्यम्‌ ।
किमिह वहुभिरुक्तेया ममेच्छा हृदिस्था
त्वमसि मधघुरवाक्या देवि नान्दौसुखीव ॥७४॥
आद्यं षष्ठः चतुर्थ' च नैधनं च गुरूण्यथ ।
षोडहााक्षरके पादे गजविसितं तु तत्‌ ॥७५॥
यथा-- तोयधर “सखुधीरघनपटुपटहरवः
"सज कदम्बनीपकुटजक्रुखुमसुरभिम्‌ ।
कन्द्‌रसेन्द्रगोपकरचितमवनितलं
वीक्ष्य कोलयसरो वृषभगजविरसितकम्‌ ॥७६।

आद्यात्‌ पराणि पञ्चैव दादरा सल्नयोद्राम्‌ ।

अन्त्ये दे यज्र दीर्घाणि भरवरं ललितं हि तत्‌ ॥७अ॥
यथा-नखादीदं गात्रं `दशनविहतं चोष्ठगण्डं

रिरः पुष्पोन्मिश्र प्रविद्धुलितकेशालकान्तम्‌ ।

72 (3.2४. 92; €. 69). `" &. ललिता. 2 ©. गुल्मच्छन्न'.
3 ?. वनमभिनवैः. 4 8. कान्ते शरभललितात्वं करोषि. 73-74 (8.४. 93-94;
(. 70-71}. " ¢. यत्न पश्चदशे. 75-76 (8.५. 95:97 ; ¢. -42-73).
7 8. तोयधरेः. 2 ?. पटुषटहरवैः. 3 1155. सुरभिः. 77-78 (8.९४. 98,100 ¦
^. 74-75). " ¢ दशननिदितं, 8. दशनखचितं, ३4॥ दशन विहतं.