६३ भावन्य्ञकेः ७, &-८

°एतेषां विभावानुभावसंयुक्तानां लश्रणनिदर्नान्यभिग्याख्यास्यामः। तत्र
विभावानुभावौ छोकप्रसिद्धावेव । छोकस्वभावोपगतत्वाेषां लक्षणं नोच्यते ।
अतिप्रसङ्गनिन्रत्यर्थश्च । भवति चात्र दखोकः-- 5
छोकस्वभावसंसिद्धा छोकयात्रानुगामिनः।
अनुभावविभावाश्च ज्ञयास्त्वभिनयबु धेः ॥६॥
तत्राष्टौ भावाः स्थायिनः, त्रयस्त्रराद्‌ व्यभिचारिणः, अषौ सात्विका इति
मेदाः एवमेते काव्यरसाभिव्यक्तिदेतव एकोनपच्चाराद्‌ भावाः शव्रत्यवगन्तग्याः |
एभ्यश्च सामान्यगुणयोगेन रसा निष्पद्यन्ते । भवति चात्र इछोकः--
योऽथ हृदयसंवादी तस्य भावो रसोद्भवः ।
दारीरं व्याप्यते तेन श्चुष्कं काष्ठमिवाश्चिना ॥७॥
अच्राह--यदन्योन्यार्थसंधितेर्विभावानुभावन्यशखितेरेकोनपश्वाशदूभावेः सामा-
न्यगुणयोगेनाभिनिष्पद्यन्ते रसास्तत्‌ कथं स्थायिन एव॒ भावा रसत्वमाप्नुवन्ति !
उच्यते -यथा हि समानखक्षणास्तुल्यपाणिपादोद्रशरीराः समानप्रत्यया अपि पुरषाः:
ल्शीरवियाकमंदिट्पविचक्षणत्वाद्‌ राजत्वमाप्लुवन्ति तत्रेव चान्येऽल्पनुद्धयस्तेषामेवा-
चरा भवन्ति, तथा विभावानुभावव्यभिचारिणः स्यायिभावानुपाशिता भवन्ति]
आश्रयत्वात्‌ स्वामिभूताश्च स्थायिनो भावाः । तद्त्‌ ` स्थायिनि वपुषि गुणीभूता अन्ये
भावाः तान्‌ गुणवत्तयाऽऽश्रयन्ते। [ते ] परिजनभूता व्यभिचारिणो भावाः।
को दृष्टान्त इति ? यथा नरेन्द्रो बहुजनपरिवारोऽपि सन्‌ स एव नाम लभते, नान्यः
सुमहानपि पुरुषः, , तथा विभावानुभाव्व्यभिचारिपरिवरृतः स्यायी भावो रसनाम
छभते* ।
भवति चात्र इछोकः-
यथा नराणां चृपतिः शिष्याणां च यथा गुरः ।
एवे हि सव॑भावानां भावः स्थायी महानिह ॥८॥

* 8.0. 1684 (€ &18 एवं (ए) ते विभावानुभावसंयुक्ता भावा इति अभिमन्तव्याः
(व्याष्याताः)। अतदषां (अतो दयषां) सिद्धिमिवति ( 21] 1118 01. 0४ 03. ) तस्मात्‌,
6 (8.9 ; 9.6). › ए. विभेदाः 7 (8.10-11 ; 0.7) " 8.3. खानीयपुरुषरगुणमूता. ° 8.0
४04 0९076 {115 अ्राह. » 0.6. 2048 तथा च ब हषु गच्छतत, कञ्चित्‌ कचित्‌ प्रच्छति कोऽयम्‌
इृति। सतम्‌ आड राजये, “+ 0.0, ४०५ नरेन्द्रबत्‌। 8 (ए, 12-13 ; 0.8 81 7०5९)

=-=