चतुर्थोऽध्यायः

एवे तु एजनं इत्वा मया प्रोक्तः पितामहः ।
आज्ञापय प्रभो क्षिपं कः प्रयोगः प्रयुज्यताम्‌ ॥१॥
ततोऽस्म्युक्तो भगवता योजयामृतमन्थनम्‌ ।
एतदुत्साहजननं सुरप्रीतिकरं महत्‌ । २॥
योऽयं समवकारस्तु धर्मकामार्थसाधकः ।
मया प्रप्रथितो विद्रन्‌ स प्रयोगः प्रयुज्यताम्‌ ॥३॥
तस्मिन्‌ समवकारे तु प्रयुक्ते देवदानवाः ।
हृष्टाः समभवन्‌ सवे कर्मभावानुदर्छनात्‌ ॥४॥
कस्यचित्वथ काठस्य मामाहाम्बुजसम्भवः।
नाछ्यं सन्दरयामोऽदय त्रिनेत्राय महात्मने ॥५॥
ततः साधं सुरेगत्वा बषभाङ्कनिवेश्चनम्‌ ।
अभ्यच्यं च शिवं पर्चादुवाचेदं पितामहः ॥६।
मया समवकारस्तु योऽयं छष्टः सुरोत्तम ।
श्रवणे दनि चास्य प्रसादं कतु मर्हसि ।।७॥
पश्याम इति देवेशो दूदिणं वाक्यमन्रवीत्‌ ।
ततो मामाह भगवान्‌ सज्जो भव महामते ॥८॥
ततो हिमवतः प्रष्ठ नानानगसमाइृते ।
बहुचुतद्रुमाकीणं रम्यकन्दरनि्ञरे ॥६॥
पूर्वरङ्गे कृते पूरव तत्रायं द्विजसत्तमाः ।
तथा त्रिपुरदाहश्च डिमसंज्ञः प्रयोजितः ॥१०॥
ततो भूतगणा हृष्टाः कर्मभावालुकीर्तनात्‌ ।
महादेवक्च सुप्रीतः पितामहमथात्रवीत्‌ ॥ ११ ॥
1 (8.0. ज््टो 2 (8.0. ऽवटो = 3 (8.0, भकण्ट) = 4 (8.0. 5०१९)

5 (8.0७, 5001९) 6 (8.0. 5५1९) 7 (8 ©. 5411९). 8 (8.0७. 5471९).
9-10 (8.0. 5471£). 11 (8.0, 5411९).