द्वितीयोऽध्यायः |

भरतस्य बचः श्रत्वा ््युचुमुनयस्ततः ।

भगवज्छोतुमिच्छामो यजनं रङ्गसं श्रयम्‌ ॥१॥

अथवा याः क्रियास्तत्र लक्षणं यच पूजन्‌ ।

भविष्यद्धिनरः काय कथं तन्नाल्यवेरमनि ॥२॥

इहादिर्नास्ययोगस्य कीर्तितो नाल्यमण्डपः |

तस्मात्तस्यैव तावत्‌ त्वं लक्षणं वक्तुमर्हसि ॥३॥

तेषां तु वचनं श्रत्वा मुनीनां भरतोऽत्रवीत्‌ ।

लक्षणं पुजनं चेव श्रयतां नास्यवेरमनः ॥४॥

दिव्यानां मानसी हृष्टि देपुपवनेषु च ।

नराणां यत्नतः कार्या लक्षणामिदिताः क्रियाः" ॥५॥

श्रयतां तद्यथा यत्र कतव्य नास्यमण्डपः ।

तस्य वास्तु च पूजा च यथा योज्या प्रयत्नतः ।॥६॥

इह परक्षागृहाणां तु धीमता विश्रकर्मणा ।

त्रिविधः सन्निवेशश्च शाख्जतः परिकलिपतः ॥७॥

विषृ््चतुरखश्च यसखश्चैव हि मण्डपः ।

तेषां त्रीणि प्रमाणानि ज्येष्ठय' मध्यं तथाञरम्‌ ॥८॥

प्रमाणमेषां निर्दिष्टं हस्तदण्डसमाश्रयम्‌ |

दातं चाष्टौ चतुःषष्टदरधरिशचेति निश्चितः ॥६॥

अष्टाधिकं रतं ज्येष्ठय' चतुःषष्टिस्तु मध्यमप्‌ ।

कनीयस्तु तथा वेदम हस्ता द्रातिशदिष्यते ॥१०॥

` 1-2 (8.6. 50९). 3 (8.0, 5५९), 4 (8.6 501९). 5-6 (8 6. व

१ 861. 11€ 10. 8.0. 168 भावाभिनिव्यः (४. 1. यत्र
भावस्तु मानुषाः, 7*8 ( 8.0. 5407९ ). 8-10 ( 8.0. 547९ ).

भावा ¶िनिष्यन्ना) सवं