नादस्यशास्नम्‌

प्रणम्य शिरसा देवौ पितामहमहेश्वरो ।
नास्यक्ञा्ं प्रवक्ष्यामि ब्रह्मणा यदुदाहृतम्‌ ।९॥
समाप्रजप्यं ब्रतिनं स्वसुतैः परिवारितम्‌ ।
अनध्याये कदाचित्तु भरतं नात्यकोविदप्‌ ॥२॥
मुनयः पयुंपास्येनमात्रेयप्रमुखाः पुरा ।
पप्रच्छुस्ते महात्मानो नियतेन्द्रियनुद्धयः ॥२॥
योऽयं भगवता सभ्यग्‌ प्रथितो वेदसंमितः।
नास्यवेदः कथं ब्रहमनुट्पन्नः कस्य वा छते ॥४।
कत्यंगः किप्रमाणश्च प्रयोगश्चास्य कीशः ।
सव॑मेतद्यधातच्छं भगवन्‌ वक्तुमर्हसि ॥५॥

तेषां तद्‌ वचनं श्रुत्वा सनीनां भरतो मुनिः ।
प्रत्युवाच ततो वाक्यं नास्यवेदकथां प्रति ॥६॥
भवद्धिः चिभिभत्वा तथाऽवहितमानसेः।
श्रूयतां नात्यवेदस्य सम्भवो ब्रह्मनिर्मितः ॥५॥
र्व कृतयुगे विप्राः वृत्ते स्वायंभुवेऽन्तरे ।
्रेतायुगेऽथ संप्राप्ते मनोर्वेवस्वतस्य च ॥८॥
प्राम्यधमप्रवृत्ते तु कामलोभवरो गते ।
र्याक्रोधाभिसंमूढे छोके सुखितदुःखिते ॥६॥

. (९.७. 501९) 2-5 (8.७, 5401९) 6 (8.0. 501९) = 17-9 (8.0 521£}