280 DE CURATIONE

morbi segnior est, et multi lentoris, et in locis remotis; in iis
enim non inutile erit addere quod exportet virtutem ligni, et
quod subtiliet etiam et amabile membris sit: qua de causa multi
et mel addunt, multi vinum non in ipsa decoctione sed post ad—
miscent, quoniam simul decoctum austerissimum et ingratissi—
mum facit potum.

Praeparatur autem lignum hoc pacto: Lima oportet scobes
ex eo facere, non contusione, non incisione: libra i pulveris in
libris xii aquae infunditur per horas xxiiii, in olla librarum xvi
capaci, dein coquitur lento igne, collecta diligenter spuma et
servata ad usus quos dicemus, donec ad dimidium consumetur:
decoctum hoc primum colatur, et servatur: tum fit et secundari—
um decoctum relictis scobibus injiciendo totidem aquae libras,
sed hoc si decoquatur ad quartae consumptionem, sat erit: uti eo
oportet loco vini, priore autem utimur ut medicamine: sunt
qui in primo decocto simul aut Senam, aut Hermodactylos, aut
similia concoquant: alii non haec addunt, nisi singulis quinque
aut sex diebus. Ergo primi decocti dantur in aurora unc. vii,
auf viii, aegro in loco calido, qui nec transpiret, constituto, qui
e lectulo ante horas tres non exsurgat, expectans sudorem: horis
ab hoc potu quinque prandium exhibeatur: a prandio horis vi,
rursus ejusdem decocti unc. v dentur, si aeger ferre potest, ac
post horas iv coenet. Primis temporibus aeger per mensem
integrum nunquam cubiculo exibat, nunc data est licentia major:
eo etiam tempore tantum cibi exhibebatur, quo vix servaretur
vita quod erat panis unc. iii, vel ad summum iv, carnis pullinae
unc. ii, passularum unc. i: vino prorsus abstinebant, loco cujus
utebantur  secundario decocto, aut simplici, aut cum melle
facto: nunc omnia licentius aguntur, nam et domo exire sinunt,
et largius alunt, verum qui patientius cuncta ferunt et securius
et incolumius curantur. ^ Aliqui panem biscoctum dari jubent,
quo scilicet, ut arbitror, exsiccent magis: sed certe exsiccatio
haec non ea videtur mihi quam quaerimus: quaerimus enim