CAPUT X
DE CURATIONE SXPHILIDIS, SEU GALLICI MORBI

Nunc ad eas contagiones transeamus, quae extima magis
occupant, incipientes a Syphilide morbo novo: in eujus cura—
tione nec plane medici consensere, praesertim quum primum
in lucem venisset: nam, sicuti in illius cognitione confusi pluri—
mum extitere ac discordes ita et in curatione non eadem arbi—
trati sunt; qui enim adustionem putabant illius causam, per ea
etiam medicabantur quae adversantur adustioni, non solum
nihil juvantes, sed mirum in modum malum augentes: qui vero
existimabant esse idem cum Elephantia, per vinum viperatum
et viperae carnes curandum praecipiebant: alii quietem injunge—
bant: alii et balnea frustra experti sunt: alii doloribus solis
intenti reliquam curationem negligebant, donec Empirici & simil—
itudine quadam ejus morbi cum scabie fera permoti, ausi sunt
primi per caustica morbum curare.

Multi mox largius de tota curatione scripsere, inter quos et
nos carminibus nonnulla primum lusimus, quum juniores esse—
mus, ac civitate pestilentia gravi vexata rus secessissemus, ubi
ad eam rem otii multum nobis dabatur. Quoniam vero Poetica,
ut supra diximus, nec omnia admittit, nec prosequitur, necessari—
umque nobis fuit plura tum relinqui, nunc quidem si rursus ea
curatio pertraectetur, et non poetice sed medice, magis operae
pretium fiet, praesertim quod nec ea de re recte agi posse videtur,
nisi contagionum natura bene perspecta fuerit.

Qui igitur recte curare hunc morbum volet, ad haec in primis
advertat necesse est: primum quidem, utrum recens sit aegri—
tudo, an inveterata, et quousque processit, et ad quae membra;
si nervosa jam occupavit, si ossa corrupit: tum et si benignior

266