CAPUT IX
DE CURATIONE RABIDORUM

Morbi quidam sunt, quibus nisi illico (ubi apparuere), suc—
cursum fuerit, sera praeterea sit medela omnis, quales Car—
bunculi, quos Anthraeas Graeci vocant, et cancrenae, et prae—
cipue rabies, de qua nunc agitur: qua de causa omnibus vulgo
esse notos hos morbos oporteret, et nota quoque remedia ea
quae statim sunt adhibenda: quod in rabie sacerdotes melius
instituere, quam medici, ad quos statim deducuntur qui demorsi
sunt, quos curant tum religione, tum medicorum officio et instru—
mentis utentes, urunt enim et ipsi locum. Ergo circa rabiem
illud primo publicum sit, illico si fieri potest, locum demorsum
urendum esse: rectius autem fiet, si prius scarificato vulnere
superponatur cucurbitula magna, quo extrahatur virus, mox
uratur ita profunde ut putare possis ustionem ad seminaria
ipsa pervenisse: illa animadversione habita, quod liberius fieri
potest, ubi caro multa est, parcius, ubi nervi multi, et venae:
ferro id candenti, argento, aut auro fiat: quod si cui nimis impium
videatur, potes urentibus medicamentis conficere: ubi locum
inusseris, curato uti decidat crusta per brassicae folium butyro
illitum: interea tamen superpone unguenta quae simul evocent
et exsiccent, si quid forte seminariorum circa locum relictum
fuerit: haec circa initia factitanda sunt.

Verum illud non ignorandum est, principia ejus morbi valde
ambigua esse et latentia: in quibusdam enim usque ad dies duos
protenditur principium, in aliis quoque ad quatuor, in nonnullis
et amplius, prout et morbus in aliis magis, in aliis minus acutus

258