CAPUT VI
DE CURATIONE FEBRIUM QUAE LENTICULAE VvOCANTUR

Nunc de particularibus magis agamus, ac primum de curatione
earum febrium pertractemus, quae quod non vere pestilentes
sunt, malignae tantum dicuntur, quales illae fuere, quae annis
1505 et 1528 tam large apparuere, quas alii Lenticulas, alii
puncticula, vel peticulas appellavere: de quibus diligentissime
agendum videtur, quoniam saepe per epidemias revertuntur,
saepe sine iis enascuntur, ac nunc etiam per Italiam visun—
tur, certis autem regionibus maxime familiares. Referemus
autem in primis, quo pacto medici eas curabant, quum primum
in eas perinde ac ignotas incidere, inter quos tanta discordia
orta fuit, ut pene ludibrio haberentur. / Nam ut a victu ordiamur,
alii liberaliter et large nutriri aegros jubebant, quod dicerent
virtutem plurimum dissolvi, ita praecipere Hippocratem, ita
principem Avicennam, alii tenuissimum victum dabant, existi—
mantes aegritudinem a plenitudine multa dependere: alii extre—
morum dubii mediocritatem tenebant, uti securam magis;
meracum nonnulli propinabant, nonnulli aquam aut simplicem,
aut vino granatorum permistam.

Sed nec minus circa phlebotomias controversia oriebatur, aliis
protinus, et large sanguinem haurientibus, aliis nunquam
volentibus secare venam, quod vidissent majorem partem
eorum, quibus secta fuisset, vitam finire; inter quos alii putan—
tes media quadam via incedere, haemorrhoidas  aperiebant.
Porro et circa evacuationes dissensio eadem agebatur, alii
enim acribus medicamentis utebantur, alii aut nullis, aut levio—
ribus; nec deerant qui dicerent eam febrem sudoribus esse
finiendam: qua in re et Empirici quoque et Chymistae suas
partes habuere, qui sublimatis quibusdam liquoribus ad eam rem

222