218 DE CURATIONE

et contagem amovent: sed certe convenientius agunt, qui per
cucurbitulas multas comminuere sanguinem volunt; nihil ergo
te moveat ad secandam venam, quod morbus sit magnus, major
enim fiet, si secueris, major quoque et ebullitio et corruptio in
sanguine, transpiratio autem minor.  Quod autem expulsio
lenticularum in quibusdam visa fuerit facta phlebotomia, non
potentiam majorem virtuti additam monstrat, sed symptoma
majus; sicut enim commota aqua calida, evaporatio fit major,
ita et hic commoto et agitato sanguine evaporatio excitatur
major, quae valde stimulans virtutem expulsionem irregularem
facit, non qualem natura per se, quasi crisim faciens deligere
solet; cujus signum est, quod statim delitere consuevere expul—
siones illae, quas symptomaticas vocant: quare nec iis apparen—
tibus multa spes nos tenere debet.

De ea vero evacuatione, quae per medicamenta purgatoria fit,
similiter nec plane convenit inter medicos, quibusdam parcen—
tibus medicamentis, quod videant iis assumptis aegros quasi a
summo ad imum concidere, aliis vero vel crebro exhibentibus, :
et aliis placidiora quidem, aliis acerbiora propinantibus, de quo
rursus pene idem dicendum, quod de phlebotomia, nam et
pharmaca introrsum trahunt contagem, et sanguinem maxime
agitant, et permiscent, propter quod multi visi sunt, quasi de
omni virtute decidisse.

Igitur, nisi magna appareat plenitudo, bonum est a pharma—
eis abstinere, quod si affuerit, apta autem, ut evacuari possit,
maxime circa initia (multae enim materiae non sunt erudae etiam
per initia) tum solutivis uti potes: placidiora vero ipse amem
magis, quam acria: quod si non sufficiant ea crassiores humores
educere, danda quidem et acria suadeo, sed quantitatis minoris:
porro nec displiceat evacuatio illa, quae per urinam fit, et quae
per sudorem.

Auxilia praeterea illa, quae supra dicta sunt valere ad mate—