204 DE CURATIONE

majorem quandam vim prae se ferunt, quam materialium qualita—
tum (ut supra diximus) existimandum est talia maxime esse
terram Lemniam, et bolum Armenium, et scordium, heptaphyl—
lon, et cornu monocerotis, et praedictas gemmas, praecipue
smaragdum, et theriacam, et mithridatum, et siquid aliud in
experientiam ' venit.

Urentibus autem uti tum solum licet, quum contagio extraæ
est, et ea quidem maligna, ac in principio, si enim introrsum
sit contagio, adhibere quidem non potes urentia sine majori
periculo: extra vero si sit, apponere quidem potes, et debes,
si maligna sit contagio, verum in principio solum juvabis, si
enim jam radices egit, et introrsum sese insinuavit, nihil qui—
dem proficies, si extra urentia appones, licet tamen quando—
que vicina urentibus applicare, quibus admiscenda erunt pin—
guia quaedam, quae intro ferant. At si extra quidem sit con—
tagio, non autem maligna, nec sic quidem urentia sunt appli—
canda, quando per alias facultates leviores et per abstergentia,
sola levare morbum datur, ut in scabie, et similibus: de his
autem in particularibus rursus dicetur, et quando, et quomodo
conyveniant.

Calidis vero, et siccis uti tum debes, quum materia non valde
acuta est, sed frigidior, siccis vero et frigidis, quum calidior est:
quoniam autem horum multa styptica sunt, et substantiae
erassioris, inferius quidem examinabimus, quomodo liceat ea
adhibere, et non adhibere. Porro, per decocta convenienter
ages, quum introrsum contagio est, ut in febribus; per pulveres
vero, quum maxime, et multiplici facultate obsistere putrefac—
tioni voles. Atque haec quidem satis sint, quantum ad univer—
salem curandi rationem pertinet: nunc particularia prosequa—
mur, a febribus incipientes.