CAPUT XIV
pE LEPRA PROPRIE DICTA ET SCABIE

Lepra vero ita ab antiquis vocata in duobus praecipue differt
ab Elephantia, loco, et materia: quippe profundius agitur Ele—
phantia, quanquam et ipsa circa summa versatur, Lepra vero
in superficie magis est: materia porro Elephantiae crassior esse
videtur, et exusta etiamnum magis, propter quod profundatur
magis, utraque tamen ex melancholico humore fit: nihil autem
prohibet et in utraque interdum conjungi aliquid salsae pituitae,
unde fit, ut nec Elephantia, nec Lepra uno semper visantur
modo: quod si diuturnior fiat Lepra, et traetu temporis malig—
nior, tum in Elephantiam transit. Sunt autem in Lepra suae
pustulae, atque interdum crebrae, caeterum sicciores, quam
in Elephantia et squammantes magis, quam exedentes: pruritus
quoque plurimum infestat, macies corpus tenet, et ut uno
verbo dicatur, delicatior quaedam Elephantiasis Lepra est. Ori—
tur autem ut plurimum primo in nobis vitio humorum, et com—
plexionis, et regiminis, nihil autem prohibet et contagione ab
alio concipi: contrahitur autem et a nativitate, sicuti et Ele—
phantia. Psora autem, quam nostri Seabiem vocant, levior
adhuc dispositio est, quam Lepra, transiens et ipsa in Lepram,
sicuti Lepra in Elephantiam, quum gravior utraque fit: viden—
tur autem Graeci per Psorae nomen tantum eam scabiei speciem
significare, quae siccior est, et melancholiae non nihil sapit,
quare contraetius psoram capiunt, quam nos scabiem.

170