160 DE CONTAGIOSIS MORBIS

melius conversa.  Manifestum igitur esse potest leviorem multo
esse Lepram apud antiquos, quam Elephantiam: quod autem
et Elephantia ea proprie sit, quae vulgo Lepra dicitur, ex his
manifestum simul fiet.

Nam, ut primum a nostris incipiamus, Plinius libro xXxvyI,
novos quosdam ponit morbos Elephantiasim, et Lichenas, quos
sine dolore ullo, sine vitae periculo contigisse scribit.

Diximus, inquit, Elephantiasim ante Pompeii Magni aetatem
non accidisse in Italia, et ipsam a facie saepius incipientem in
nare prima, veluti lenticula, mox invalescente' per totum corpus
maculosa et variis coloribus, et inaequali cute, alibi crassa,
alibi tenui, dura? ceu scabie aspera, ad postremum vero auges—
cente? intumescentibus digitis in pedibus manibusque. Aegypto*
peculiare hoc malum, et, quum in Reges incidisset, populis
funebre, quippe in balneis? solia sanguine temperabant* ad medi—
candum' eam. Quis non videt per haec non Gallicum morbum
significari, qui dolores vel ingentes afferat, sed vocatam vulgo
Lepram, quae sine dolore accidit, quae a nare incipit, ut et
Paulus, et Avicenna, et alii recentiores tradunt, quam Aegypto
familiarem omnes dicunt, et ipse praesertim Galenus, quam
demum unam humano leniri sanguine consuevisse libri omnes
pleni sunt. Arabes vero per Elephantiam non plane id intelli—
gunt, quod Graeci et Latini, sed tumorem quendam pedum ex
humore melancholico, ceu e varicum genere, quasi speciem
eam Leprae intelligant, in qua pedes more Elephantum tument:
per Lepram autem id accipiunt, quod et vulgo Lepra dicitur,
a Graecis Elephantia; notae autem Elephantiae, et accidentia
haec sunt. Oritur primo sine dolore ullo, sine febre, ac delitet
ipsa quoque certo tempore priusquam se prodat: mox prima ut
plurimum indicia dat a nare oborta, parva veluti lenticula sub—

: Pliny: increscente. ^ dura alibi.
$ nigrescente et ad ossa carnes adprimente.
1 Aegypti. s balineis.

6 temperabantur humano sanguine. ? medicinam eam.