144 DE CONTAGIOSIS MORBIS

nos fuisse, quem Hispanae navigationes adinvenere, ubi ea
labes plurimum viget, cujus signum id afferunt, quod tum et
morbus hic apud nos primum apparuit, quum et navigatio
illa facta fuit, et commercia habita illius gentis propter quod
et primum apud Hispanos visus fuit: quare totam labem hanc
consistere putant in contagione unius ad alium. Sed profecto,
tametsi maxima mortalium pars e contagione morbum hunc
contraxit, observatum est tamen innumeros alios sine ulla con—
tagione per se infectionem eam perpessos fuisse: impossibile
praeterea fuisset tam parvo tempore contagionem, quae per
se segnis est, nec concipitur facile, tantum terrarum peragrasse
ab una classe ad Hispanos primum delatam, quando constat
aut eodem tempore, aut fere eodem et in Hispania, et Gallia,
et Italia, et Germania, et tota fere Scythia visam fuisse. Adde
quod praedixisse illam astronomos certis ante annis non parvum
indicium est aliud subesse illi principium, quam simplicem
contagionem. Primum igitur illud mirum videri non debet
novos atque insolitos morbos certis temporibus apparere, non
quidem delatos ab una regione ad aliam, sed suis causis exor—
tos: anno 1482 pleuretidis genus quoddam erupit, quod totam
fere Italiam affecit: nostris vero temporibus illae prius non
visae in Italia febres apparuere, quas lenticulas vocant, de qui—
bus supra egimus: vidimus et annis superioribus lippitudinem
contagiosam quasdam civitates invasisse: vidimus et pestem
illam solis bobus communem, de qua supra meminimus: quam
ob rem nec mirum esse debet, si et Gallicus morbus non prius
cognitus in nostro orbe per multa secula, nunc primum eruperit:
venient et aegritudines aliae novae inusitataeque, quum tempus
feret, sicuti et Mentagra apud antiquos, quae postea amplius
nunquam visa est: hic idem morbus interibit, et extinguetur,
mox etiam et nepotibus nostris rursus videndus renascetur,