102 DE CONTAGIOSIS MORBIS

nam, quamquam calor mitis pro natura e) usmodi febrium sentie—
batur, interne tamen perturbatio quaedam percipiebatur, tum
et fractio in toto corpore, lassitudoque more fatigati, decubitus
erat supinus, caput gravescebat, sensus hebetes erant, et mens
magna ex parte, post quartum aut septimum non constabat,
oculi rubescebant, verba multa dicebantur; urinae primum exal—
bidae ut plurimum cernebantur, plenae tamen, mox rubentes
et confusae, aut similes vino granatorum, pulsus rarus, et
humilis, qualem diximus, excrementa corrupta, foetentia; circa
quartum et septimum in brachiis, dorso et pectore maculae
rubentes, saepe et puniceae erumpebant punecturis pulicum
similes, saepe majores, imitatae lenticulas, unde et nomen indi—
tum est; sitis autem aut nulla, aut parva aderat, sordescebat
tamen lingua, somnolentia quibusdam aderat, quibusdam et
vigiliae, interdum in eodem utrunque per vices; status aliis ad
septimum aliis ad quartum decimum, aliis et ultra; urina qui—
busdam detinebatur, quod pessimum signum erat. Ea febre
mulieres paucae, senes paucissimi, Judaei fere nulli deperiere,
juvenes et pueri multi, et ii quidem nobiles, contrario modo
ac pestilentes verae consuevere; quae quum vulgum praecipue
capiant, tum hae febres maxime in nobiles grassari visae sunt.

Perituros sua signa praecedebant, sicuti et evasuros; mala
erant si statim aeger virtute defici se sensisset, si assumpto levi
pharmaco ingens alvi dejectio secuta fuisset, si facta crisi non
accessisset allevatio; nam vidimus, quibus librae tres sanguinis
erupissent e naribus, paulo post tamen obiisse: malum item, si
urinae detinebantur, si lenticulae delituissent, si aegre erupis—
sent, si lividae fuissent, et valde puniceae: quod si aut omnia, aut
plura ex his accessissent, certissima sequebatur mors, evasio
vero, si contraria aut omnia, aut plura apparuissent.