34 DE CONTAGIONE

eis horis, si ad spiritus analoga sint: de quo mox largius dice—
mus. Eadem et ex oculis lippientibus ejaculari possunt in
alterius oculum, et consimilem infectionem inferre, quae visio
quidem non est, sed vitium in oculo. Quod autem in animal
penetrent et nonnulla citissime nemo mirari debet, si modum
quo ingrediuntur, consideret: ingrediuntur autem e parvis poris,
et venis, et arteriis in majores, et ab his in alios, saepe etiam
usque ad cor.

Unus penetrationis modus est per propagationem et quasi
sobolem: prima enim seminaria, quae adhaeserunt e vicinis
humoribus, ad quos habent analogiam, consimilia sibi alia gen—
erant, et propagant, et haec alia, donec tota humorum massa
et moles afficiatur.  Alius modus est per attractionem, quae intro
fit tum inspiratione per anhelitum, tum venarum dilatatione:
simul enim cum aere qui attrahitur, ingrediuntur commista
contagionum seminaria, quae, ubi introducta sunt, non eadem
facilitate regrediuntur per expirationem qua ingressa per inspira—
tionem fuere, quoniam agglutinantur humoribus et membris,
et nonnulla etiam spiritibus, qui contrarii speciem refugientes,
secum et inimicum ad cor ferunt; non enim dicendum est (ut
quidam aiunt) venena et contagiones praecipue cor petere, atque
aggredi, uti inimicum, quasi cognitio et voluntas iis insint.

"Tardius autem penetrant, quae per se minus acria sunt, aut in
lentore multo sepulta, et analogiam habentia ad crassiores hu—
mores, et quae per venas trahuntur, celerius autem, quae per
anhelitum, et quae subtiliora sunt et acrimoniae majoris, ad
spiritus autem analoga. Fortasse autem et alius est penetra—
tionis modus; omnis enim evaporatio de angusto in amplum
facillime diffunditur: quare, quum minores et angustiores sint
venae, quae circa summa sunt, majores vero continue, qua versus
cor itur, inde fit ut et contagio quam facillime ex angustis venis
in amplas diffundatur, ubi etiam major est calor, atque ad cor
etiam feratur, nisi quid obstet.