26 DE CONTAGIONE

necessaria recurrunt, et inconveniens assignant: si enim recte
definita contagio est, oportet tale in secundo fieri quale in primo
fuit, et idem esse in utroque principium, idemque et in quarto,
et quinto, et in aliis quae contagionem recipiunt: tale autem non
potest facere ullum spiritualium per se, per accidens quidem
nihil prohibet spiritualia enecare, et dissolvere etiam mistionem
aliquam fugando quaedam contraria, quod et foetor facere
potest, et Catablephae animalis aspectus (ut dictum in sym—
pathiis fuit): generare autem tale in secundo quale in primo
fuit, non possunt spiritualia, generatio enim omnis per primas
fit qualitates.

Oportet autem in hisce contagionibus non putrefactionem
solum fieri, sed a primis seminariis et alia quoque gigni, et pro—
pagari, quae ipsis similia natura sint, et mistione, non aliter
quam spiritus in animali e sanguine solent alios sibi consimiles
generare, quod spiritualium nullum efficere per se potest; quam
ob causam et in contagionibus quae ad distans fiunt, idem esse
commune principium, et eundem inficiendi modum per quali—
tates notas censendum est, quod et Aristotelem et Galenum ex—
istimasse sine dubio videre possumus. Differunt autem harum
contagionum seminaria et ab jis quae solo contaetu afficiunt,
et ab iis quae fomite solo: sed primum dicamus quo pacto ad
distans ferri possint, et quomodo in orbem moveri videantur,
et qua ratione vim tantam sortita sint et tam cito penetrent,
et quales sint earum analogiae, tum demum, quam differentiam
habeant ad alia seminaria diffiniemus.